Winterwandeltocht van "Vier op een Rij" met start in Veldegem

Vandaag stond de Winterwandeltocht van mijn wandelclub "Vier op een Rij" op het programma. Ik had afgesproken deze te wandelen met Kim en maatje Dorine en met Icéa natuurlijk. Met start om 9 u hier bij mij thuis om dan onmiddellijk samen richting Veldegem te trekken.

Ik had beloofd om de middaglunch te verzorgen en met dit idee in mijn hoofd had ik een moeilijke nacht met om 4u en om 6u het bed uit om te plassen. Om 6u30 besloot ik om op te staan daar ik vreesde terug in slaap te vallen. Ik maak graag tijd voor lekkere, gezonde broodjes met sla, tomaat, radijs, gekookt ei en hartig beleg. Gelukkig had ik alle garnituur de avond voordien al gewassen en gesneden. Ik was dus ruim op tijd klaar om de dames te ontvangen.

Goedgemutst kwamen we aan in Veldegem waar ik besloot Icéa een tuigje om te doen en gebruik te maken van mijn canicross gordel en lijn. Want uit ervaring weet ik dat er niet veel losloop plaatsen zullen zijn op dergelijke wandeltochten. Wijze keuze: zo had mijn hondje toch wat meer vrijheid en had ik de handen vrij. En nog in mijn voordeel: ik werd gans de tijd vooruit getrokken en dat scheelt een pak hoor! Je stapt gewoon veel sneller!

In de zaal werden we meteen warm welkom gegeten door voorzitter Wim en enkele andere medewerkers van de wandelclub. Ik vroeg me af of Jean- Pierre en Yvette ook zouden deelnemen en ja, daar zaten ze in de zaal en ze kwamen meteen dag zeggen. Hun wandeling zat er al op! Ze waren vroeg gestart voor een kleine toer want ze hadden die dag nog andere verplichtingen.

We hadden keuze uit verschillende afstanden waaronder de 18,8 km. De op één na langste afstand. Dit werd onze keuze want voor minder gingen we niet daar we een kandidate voor de 100 km van Bornem bij ons hadden! En, deze moet nog heel wat trainen en kilometers in de benen krijgen om die 100 km aan te kunnen in augustus!

Om ongeveer 9u25 vatten we de tocht aan. Het was een heerlijk wandelweertje. Fris, droog, zo goed als geen wind en het zonnetje probeerde zowaar door het wolkendek te breken. 

Er werd heel wat afgekletst en volgens Kim vooral veel gezaagd en geklaagd maar ik vind gewoon dat dit "vaststellingen" zijn en geen geklaag waarover we het hadden!

Net op de middag kwamen voor de tweede maal aan in de controlepost waar we besloten onze meegebrachte lunch te nuttigen. Dorine had zin in warme soep. Daar was ze al een uur eerder over aan het fantaseren. Maar het was zo druk op dit uur in de controlepost dat we amper plaats vonden aan een tafel voor ons drietjes. Bijna moesten we in een ander zaaltje op kleuterstoeltjes en aan een kleutertafel gaan zitten. Gelukkig zag ik net een paar mensen opstaan aan een andere, normale tafel en snel nam ik die plaatsen in terwijl Kim begon te hyperventileren omdat ze te lang moest aanschuiven om de kaartjes te laten afstempelen. Daarom besloot ze maar om soep te gaan halen voor ons maar daarvoor moest ze nog bonnetjes gaan kopen en daar stond ook een ganse rij aan te schuiven. Ik zag het aankomen, ik ken mijn dochter, nu zou ze volledig beginnen doorslaan en voorstellen om op te staan en verder te wandelen, zonder lunch en soep! Kim kan dus geen mensenmassa aan in een veel te kleine ruimte en met een bedampte bril!!!

Gelukkig is mijn maatje Dorine een vooruitziende vrouw en de kalmte zelve in dergelijke situaties! Zij had gewoon drankbonnetjes bij zich van de club. Ze koopt er altijd een tiental zo moet ze niet elke wandeltocht gaan aanschuiven! Dit zal ik de volgende keer ook doen! Heel goed idee Dorientje! Kim kreeg dus de bonnetjes in haar hand geduwd en kon zo een drankje voor ons gaan halen. Het werd geen soep, neen, de rij met wachtenden was te lang. Maar een cola smaakte ons ook bij onze broodjes.

Onderweg hadden we het ook gehad over enkele van onze vrienden en kennissen die misschien ook zouden deelnemen en of we ze eventueel zouden zien wat niet evident is op een traject van bijna 20 km met meer dan 2000 wandelaars. En ja, wonder boven wonder, ontwaarde ik Karin in de zaal en Julien kwam ook binnen en eenmaal buiten kwamen we Filip en Etienne tegen! Ongelooflijk dat we deze mensen waarover we gepraat hadden ontmoet hebben! Van een leuk toeval gesproken. En daar waren ook nog Annita en Ronny!

Vol goede moed trokken we weer op pad voor de laatste 7,5 km of zoiets en daar schoot ineens de motor van onze Bornem wandelaarster Kim in gang! Met vernieuwde energie nam ze het voortouw en Dorine en ik hadden alle moeite om haar tempo bij te houden! Gelukkig had ik mijn kleine motortje Icéa die me vooruit trok! Amai, mijn dochter! Zo ken ik haar niet wi! De vele lange wandeltochten met Joke, haar partner in crime voor Bornem, werpen duidelijk vruchten af! Ik was onder de indruk! Bravo Kim, je hebt vooruitgang geboekt!

Aan een hels tempo maalden we de laatste kilometers af maar net op het einde was er nog tijd voor enkele leuke selfies bij de etalage van de lingerie winkel!

Voldaan maar een beetje moe en met wat pijn in die verdomde knieën plofte ik neer op een stoel in de aankomstzaal waar kleine Wietse meteen op ons af kwam om zijn grote vriendin Icéa te knuffelen en (honden)snoepjes te geven.

Deze mooie wandeldag werd afgesloten met een koffie en met een klein verslag in ons wandelboekje. Waarvan getuige, de sprekende selfies van Kim!

Fier op ons zelf trokken we huiswaarts. Dorine had het onderweg gehad over een warm bad dat ze thuis zou nemen. Een bad met geurige olie en badschuim waar ze zou in relaxen... En ja, ze bracht me op een idee: ik heb ook net een badje genomen en voel me als herboren!

Bedankt aan de vele vrijwillige medewerkers van Vier op een Rij om deze wandeltocht met meer dan 2000 deelnemers in goede banen te leiden! Het was weer een toporganisatie!

Klik hier voor enkele foto's van onze tocht!