en het leven gaat door....
Zondag 30 oktober 2016 beloofde een zonnige dag te worden. Ik had afgesproken met enkele jachtvrienden en andere hondenvrienden om een wandeling te maken op het strand van Zeebrugge.
Icéa en ik waren heel ongeduldig en super gemotiveerd en daarom waren we reeds meer dan een uur op voorhand in Zeebrugge. Een beetje te vroeg want mijn hondje is niet van de geduldigste dus moest ik al een wandeling met haar maken en daarna was het voor mezelf tijd voor een sanitaire stop.
Het openbare toilet was gesloten dus begaf ik met Icéa naar de bistro Maritimes op de zeedijk. De vriendelijke uitbater liet mij gratis gebruik maken van het toilet en ik beloofde hem dat ik na de wandeling gans de bende zou meenemen naar zijn bistro voor een drink.
Als eersten arriveerden Sophie en Miguel met hun Duitse staande kortharige honden Chanel, Noble en Neige. Deze prachtige jachthonden trokken meteen de aandacht van menig strandbezoeker.
Ruim op tijd kwam het jonge gezinnetje Annelie, Hannes en baby Mauriets met Pilou, de kleine Munsterlander ons vervoegen. In de verte zagen we de jeep van Ann en Rik afkomen. Zij hadden Podenco Mara en Dalmatiër Mabel meegebracht.
Het was nu nog wachten op Chris en Marcel en gladhaar Foxterriër Pippa. Ze waren in geen velden te bespeuren! Plots kreeg ik een oproep van Marcel. Ze zaten op hun garnaalkroketten te wachten in een restaurant aan de haven van Zeebrugge. We besloten op hen te wachten en met ruim een half uur vertraging konden we vertrekken.
Chris was op van de zenuwen door het oponthoud en de garnaalkroketten lagen gans de weg op haar maag. Wij konden het niet laten grapjes daarover te maken! Gelukkig trok Pippa zich niets aan van dit "garnaalkroketten debat" tussen haar baasjes!
Baasjes en hondjes hadden onderweg ruim de tijd om kennis met elkaar te maken. Het was echt een plezier te zien hoe de honden zich uitleefden op het brede strand van Zeebrugge.
Sophie en Miguel hielden wat afstand van ons en hielden hun honden aangelijnd. Er mag niets gebeuren met Noble, Neige en Chanel want dit zijn naast jachthonden ook showhonden hé! Maar ook zij genoten van de zeelucht en van het pootje baden in zee.
Op het strand was er net ook een belangrijke viswedstrijd aan de hand. De vissers lieten hun lange, bijna onzichtbare lijnen in zee en het was wijselijk dat we onze honden aanlijnden.
Maar al snel kwamen we aan in Blankenberge waar we de dijk op liepen op zoek naar een plaatsje op het terras van tea- room Mistral voor een koffie, thee, biertje, een pannenkoek of iets anders. We plaagden Marcel en Chris nog een beetje want er werden ook garnaalkroketten geserveerd aan andere tafels. Hilariteit alom natuurlijk!
Gesterkt vatten we de terugweg aan. Gelukkig hadden de vissers plaats geruimd en was het strand weer volledig van ons en van de hondjes. Icéa had voor niet veel anders oog dan voor haar bal. De andere honden interesseerden haar niet erg. Pilou had de dag van zijn leven. Hij trok graag op met Mabel en met Pippa. Mara en Icéa speelden het liefst met de bal en de Duitse staande bleven op een afstandje.
Er werd ook tijd gemaakt voor een heuse fotoshoot met de honden. Al moest Ann alles uit de kast halen om ze mooi op een rijtje te krijgen.
Het deed me deugd dat de baasje ook heel goed met elkaar konden opschieten.
En ik zou baby Maurietsje nog vergeten! Het ventje heeft zich gans de weg voorbeeldig gedragen! Het is te zeggen: hij liet zich gewillig dragen door mama Annelie en later door papa Hannes. Dit was voor hem zijn allereerste strandwandeling!
De duisternis begon al te vallen toen we de dijk van Zeebrugge opstapten voor een laatste drankje in bistro Maritimes waar we deze gezellige namiddag afsloten.
Bedankt vrienden om samen met ons mee te wandelen en ik hoop dat jullie er de volgende keer weer allemaal bij zullen zijn!
Klik op de link voor de vele foto's!