VERSLAG 3 DAAGSE LUIK 

Voor de 2de keer in het bestaan van “de Bende Van Nicky” maakten we een meerdaagse uitstap met de trein.

Deze keer kozen we voor “de Vurige Stede” Luik!

Zelf had ik me grondig voorbereid om van deze 3-daagse een mooie en boeiende uitstap te maken zodat mijn lieve bendeleden zich niet zouden vervelen!

Dit ging van wandelingen uitstippelen, hotelkamers reserveren, lekkere eetadresjes opzoeken tot een regenprogramma voorzien (waarvan we allen dachten dat dit laatste wel overbodig zou zijn).

Helaas…na maanden van extreme droogte en hitte zagen de weersvoorspellingen, een paar dagen voor ons vertrek, er dramatisch uit!

De regen zou met bakken uit de hemel vallen….en even zag het er naar uit dat we helemaal niet zouden vertrekken was het aan mij gelegen. 

Ik kon mijn vrienden dit toch niet aandoen: 3 dagen opgesloten zitten in een duur hotel!

Maar na overleg waren ze het er unaniem over eens dat we zouden gaan en dat het best nog zou meevallen met die voorspelde regen! Oef, een pak van mijn hart dat ze zo positief waren ingesteld!

We spraken af in het station van Brugge om 8u30 zodat we nog gezellig samen een ontbijtje zouden kunnen nemen voor onze trein richting Luik zou vertrekken om 9u25.

Maar oeps, op dit uur van de dag zaten we in de file en later dan voorzien ontmoetten we elkaar in de hal van het station. We lieten onze trein gaan en namen gewoon de volgende na het nuttigen van ons ontbijt!

De sfeer zat er helemaal in want het regende helemaal niet toen we het prachtige station Guillemins Luik achter ons lieten richting Congres Hotel Van der Valk in het Park de La Boverie.

We besloten om er meteen in te vliegen en de stad en omgeving te gaan verkennen. Luc had de 3 wandelparcours met uitleg en bezienswaardigheden netjes uitgeprint en ik had de gpx bestandjes in mijn wandel GPS zitten. 

Dankzij Luc breiden we stukken van 2 wandelroutes aan elkaar.

We startten met route 1052 die bijna aan de deur van ons hotel passeerde. Deze route van 15,3 km hebben we niet helemaal gedaan maar stapten in het centrum van Luik over naar route 1051 van 9,2 km. Deze route bracht ons buiten het centrum van Luik naar de buitenwijk Thier en dan langs bosranden en weilanden met schitterende uitzichten op de stad. We stapten via smalle paadjes waar oude mijnwerkers huisjes staan die enkel te voet bereikbaar zijn.

Maar eerst maakten we een ommetje naar de wijk Outremeuse waar we ons neervlijden op een gezellig terras waar je enkel iets kon drinken en waar je je eigen broodjes mag opeten. Wat we ook deden onder het toeziend oog van de vele ondeugende duiven die alles van de tafels pikten!

Het zonnetje verwarmde onze snoeten en jasjes werden uitgetrokken.

Na onze honger en dorst gestild te hebben trokken we verder via de Maas naar het centrum. Enkele smalle maar zo mooie steegjes brachten ons naar onze volgende stop: Une Gaufrette Saperlipopette waar je de lekkerste Luikse wafels kunt eten! Na meer dan 20 minuten aanschuiven smaakte deze warme, zoete lekkernij dubbel zo goed! Zelden iemand zo zien genieten van een simpele warme wafel als onze Sonja!

En ja, voor we het merkten stonden we ervoor: de Montagne de Bueren. De bekendste straat van Luik met een totale lengte van 260 meter waarvan het hoogst gelegen deel 194 meter is. Er zijn 374 treden en de gemiddelde hellingsgraad van het trapgedeelte is 28%. Onderaan begint de trap op ca. 62 meter boven zeeniveau. Boven aan de trap wordt een hoogte van 132 meter bereikt; met de trap wordt een hoogteverschil van 70 meter overbrugd.

We keken naar boven en voelden een verschrikkelijke dorst opkomen (van de wafel) en besloten eerst Brasserie C, links van de trappen, te vereren met een bezoek. Een drankje op het prachtige terras van de brouwerij pepte ons op en daarna was het een fluitje van een cent, die klim naar boven!

Na die trappen kwamen we bij de Citadel maar die lieten we links liggen om de natuur in te trekken. Mooi, mooi, mooi maar zwaar, zwaar, zwaar!!! Nog meer stijgen, nog meer trappen om af te dalen maar echt de moeite waard!

Gelukkig hadden Karin en Luc voor een verrassing gezorgd. Onderweg toverde Karin een ijscrème doos uit haar rugzak en neen, daar stak geen ijs in natuurlijk maar wel overheerlijke Zwevezeelse Florentines! Een welgekomen en lekkere onderbreking van deze loodzware wandeling!

Met dik 19 km in de benen bereikten we tegen de avond ons hotel na eerst een kleine regenbui te moeten trotseren. 

Na een deugddoende douche smaakte de pizza in de Pizzeria van het hotel dubbel zo goed.

Daarna was het voor Karin en Luc bedtijd. Karin was te vermoeid om nog een drankje met ons te nuttigen in de Skybar. Zelf was ik ook bekaf en snakte naar mijn bedje. Maar ik liet me niet kennen en wou persé nog even in de Skybar zitten met Kim, Sonja en Marc!

Niemand van ons had gedacht dat we de eerste dag al dergelijke afstand zouden stappen maar iedereen was het er over eens: het was een top wandeling die we zeker niet mochten missen!

De volgende morgen, na een rijk gevuld en heel lekker ontbijtbuffet, besloten we om het een beetje rustiger aan te doen en ons meer te focussen op het culturele in de stad.

We hadden opnieuw geluk met het weer al moesten we af en toe de paraplu boven halen voor enkele druppeltjes regen. Te verwaarlozen!

We stapten in de voetsporen van Georges Simenon, dwaalden door een leeg zwembad, le Cité Miroir, passeerden opnieuw Une Gaufrette Saperlipopette waar we weer minuten lang aanschoven voor een warme wafel, trokken een prachtige kerk binnen, bewonderden mooie historische gebouwen en waren dank zij het alziend oog van Marc getuige van een bijeenkomst van oude motorvoertuigen. Echt de moeite waard om te zien, te ruiken en te horen!

De vermoeidheid van de lange wandeling van gisteren en het slenteren in de stad van vandaag begon door te wegen. Het werd tijd om onze weg in te korten en hotelwaarts te keren. En precies op dezelfde plek als de vorige dag langs de Maas begon het te regenen. 

Weer hadden we meer dan 9 km op de teller!

Snel het hotel binnen, douchen en afspreken in de Skybar voor een aperitief.

Daar luisterden we allen met aandacht naar de mooie speech van Marc! Mooie, warme woorden die mij recht in het hart raakten! 

Even was Wilfried heel dicht bij ons….

Hongerig schoven we aan tafel in de Bistro van het hotel voor ons diner. Daar werd over de voorbije 2 dagen nagekaart. Wat was het weer gezellig zo samen….

Moe, met pijnlijke knieën en stijve spieren en met kleine oogjes maar heerlijk voldaan trokken we naar onze comfortabele kamers voor onze laatste nacht in Luik.

We zagen elkaar de volgende dag aan het zondagse ontbijt dat er nog heerlijker en overvloediger uitzag dan de vorige dag. Luc en Karin waren er snel bij om opnieuw een ronde tafel voor ons te reserveren. Echt gezellig tafelen zo met z’n zessen!

We namen onze tijd want onze laatste dag dreigde echt in het water te vallen. Het hield maar niet op met regenen.

Maar we gaven de moed niet op en tussen de buien door verkenden we snel nog het mooie park La Boverie.

Helaas, het bleef maar regenen en aangezien we alles al afgestapt hadden in de buurt van ons hotel leek het ons het beste om stilletjes aan huiswaarts te keren.

Het was nog een hele opgave om met die valiezen over de kiezelpaadjes richting station te rijden. Ook de mooie voetgangersbrug over de Maas is niet zo valies vriendelijk. 

We hadden nog even tijd in het station voor een hapje en een drankje en voor we het goed en wel beseften stonden we al terug in Brugge. Met toch nog 6 km stappen in de benen!

Een totaal dus van ongeveer 35 km! Niet slecht hé!

Dikke proficiat voor mijn maatjes!

En alsof het nog niet genoeg was deed ik er nog 9,5 km bij op maandag met de Zedelgemse Wandeltoer.

Voor mij dus bijna 45 km in vier dagen! Dat heb ik dan ook goed gevoeld in mijn knieën!

We namen afscheid van elkaar en ja scheiden doet altijd een beetje lijden maar binnenkort trekken we er weer op uit samen. Deze keer zoeken we het dichter bij de deur! We gaan in november naar Kortrijk, de habitat van Marc! Ik kijk er al weer naar uit!

Dan was het tijd om mijn hondje te gaan ophalen bij Chris en Marcel in Veldegem. Icéa was daar in heel goede handen en ze had het gezelschap van foxterriër Pippa en Molle, de zwarte poes. En van de paardjes natuurlijk!

Bedankt lieve vrienden en dochter Kim voor jullie enthousiasme, vriendschap en dankbaarheid!

Het is altijd genieten met jullie!

Au revoir Liège! Mooie, vurige stad!

Nicky

Geniet van de vele foto's genomen door Luc, Marc, Kim en mezelf! Ze staan allemaal door elkaar helaas! Ik weet niet meer welke van wie zijn!

FOTO'S:  https://photos.app.goo.gl/3mbwkhyY8J6C21vt8

De wandelingen 1051 en 1052 kun je vinden op de website van Jos Waszlo: https://wandelgidszuidlimburg.com/

Verder gebruikten  we ook de stadswandeling van Reisroutes.be