Verslag dagje Ieper

Dagje Ieper met de bende van Nicky

Onze eerste uitstap van 2020 zit er op!

Voor de 2de keer zetten we het nieuwe jaar in met een ontbijt. Dit jaar kozen we op aanraden van Sonja en Marc voor hotel Ariane in Ieper!

En neen, het was niet de trein maar de auto die ons naar Ieper bracht!

Icéa mocht mee deze keer want er stond haar en ons nog een mooie wandeling te wachten in Ieper na het ontbijtbuffet in hotel Ariane!

We verwelkomden elkaar in de lobby van het hotel en de sfeer zat er dan ook meteen in!

Het hotel dat ook een klein oorlogsmuseum bevat in de gang naar de toiletten. Marc kon zich helemaal inleven en we waren eigelijk lichtelijk ontgoocheld dat hij na zijn toiletbezoek niet in oorlogsuniform terug aan tafel verscheen! Kim had het zich zo mooi voorgesteld….

Maar ach, alle curiosa van de Grote Oorlog 1914-1918 staken veilig achter glas!

De broodjes, koffiekoeken, fruit, eitje, koffie, enz…gingen er gretig in en zoals altijd hadden we heel wat te vertellen. 

Deze keer ging het o.a. over met pensioen zijn en baby’s want we zaten aan tafel met kersverse grootouders Karin en Luc, de moeke en paps van baby Emma! En Karin is dan ook nog onze jongste gepensioneerde!

Dat moest gevierd worden natuurlijk!

En dan was het tijd om onze “digitale” agenda’s boven te halen om onze uitstapjes van 2020 vast te leggen. Digitaal, ja allemaal maar Karin toverde toch nog een old fashion papieren agendaatje uit haar tas om onze gekozen data nog eens extra met stylo te noteren!

En gelijk heeft ze!

Met deze mooie vooruitzichten van nieuwe en verrassende uitstapjes trokken we goedgemutst en weldoorvoed naar het startpunt van onze wandeling. De voetgangersbrug Poternepad ter hoogte van het Rond Punt in de Leopold 3 laan.

Ik had een knooppunten parcours uitgestippeld maar net na de start van de route lieten we de knooppunten even links liggen voor een uniek stukje natuur, namelijk het Hoornwerkpark waar nog restanten van kazematten zijn. Nu een huisvesting voor vleermuizen.

Persoonlijk vind ik dit het mooiste stukje van gans de route!

Na heel wat smalle, modderige paadjes bereikten we de hoofdweg richting Verdronken Weide.

Een heus vogelparadijs van iets meer dan 40 hectare. Met een ruime waaier aan voedsel, broed- en rustplaatsen kan het geluk van de vogels niet op. Daarnaast lijkt het flora- en faunalijstje van de Verdronken Weide werkelijk oneindig. 

Icéa was in haar nopjes want ze kon een groot deel van het parcours loslopen!

Daarna trokken we verder via de Ieperse Vestingen alwaar we wonder boven wonder de eerste bloeiende krokusjes opmerkten! Toch heel uitzonderlijk in januari? Volgens Luc groeien deze op een “bedje met vloerverwarming”! Zou dit echt zo zijn?

Sonja, die een oog heeft voor rariteiten vroeg zich af waarvoor die matten dienen die in het water van de Vesten liggen tegen de oever. Niemand wist het maar thuisgekomen kregen we via de chat meteen het antwoord van haar toegediend: Deze plantenmatten dienen om de kwaliteit van het water te verbeteren, meer zuurstof aan te brengen en blauwalgen tegen te gaan! We hebben weer iets bijgeleerd! Dank je wel Sonja!

En plots moesten we onze wandeling onderbreken en de Vesten verlaten voor een dringende sanitaire stop van Karin! We maakten van de gelegenheid gebruik om alle 6 het stationstoilet te gebruiken en dit voor amper 50 cent!

Het weer viel al bij al nog mee ook al was het koud en mistig maar we hielden het droog en met gezonde, blozende wangen en dik 8 km in de benen en poten bereikten we onze wagens. Ja, ja, Kim en ik hadden maar 8 km! De andere vier hadden er wel 12 of zo!

En neen, daarmee was ons uitje nog niet ten einde want we hadden nog geen koffiepauze gehad!

Snel andere schoenen aan en terug naar het centrum van Ieper waar we, tussen de Menenpoort en de Markt, een heel leuk koffie- en theehuisje ontdekten genaamd “Karamel”! Zo gezellig, lekker, verzorgd, warm, vriendelijk en huiselijk! Echt een aanrader! Vooral het “sneukelbordje”!

Dan nog even shoppen in Karin haar favoriete winkel, de Veritas en dan was het al weer tijd om huiswaarts te keren want de mist kwam goed opzetten!

Onze eerste uitstap van 2020 was een voltreffer! Een goed en leuk begin van het nieuwe jaar met de “bende”!

Bedankt Karin en Luc voor het verrassende traktaat! Het heeft mij in ieder geval fantastisch gesmaakt!

Bedankt Marc voor het kunstwerkje van je hand! Ik ben er ongelooflijk blij mee want dit beeldje staat symbool voor mijn favoriete Waalse stad Namen! 

Klik hier voor de fotoreportage gemaakt door Kim en Luc!