Ups en Downs

Weerom is een week voorbij gevlogen...

Na het weekendje met Nando was het voor mij even bekomen. Maandagmiddag kwam Kenneth op bezoek en in de namiddag stond voor beiden de kapper - Green Head in Torhout - op het programma. Na de was- en knipbeurt maakten we meteen van de gelegenheid gebruik om een bezoekje te brengen aan schoonzusje Erna.

Zoals vaak was ze aan het babysitten voor haar twee jongste kleinkindjes, Jaizy en Ilana. Met twee baby's en 3 honden was het ten huize Colpaert gezellig druk. Even bijpraten bij een kopje koffie met een enorme keuze aan koeken uit de gekende curverbox en ondertussen  meehelpen met fruitpap geven aan kapoen Jaizy. Neen, je vervelen is daar niet aan de orde!

Woensdagnamiddag was ik uitgenodigd bij juf Christine samen met juf Rika en juf Rosette, oud-collega's van de wijkschool in Nieuwenhove Oostkamp. Het was heel gezellig met bubbels, heerlijk gebak en koffie. We hebben veel gekletst en mooie herinneringen opgehaald. Maar ook trieste herinneringen: de veel te vroege dood van meester Carlos, een schat van een man en een heel toffe meester van het eerste leerjaar...Ook het verhaal van die laatste moeilijke weken van Wilfried heeft mijn collega's diep beroerd. Ik was trouwens helemaal van mijn melk want ik had die morgen slecht nieuws vernomen.

In de nacht van dinsdag op woensdag is een buurman van me overleden. Hij heeft net als Wilfried maanden gestreden tegen die vreselijke kanker. Na de gezellige namiddag tussen oud-collega's snel even binnen wippen bij Marijke, zijn vrouwtje. De emoties en de tranen kwamen naar boven. Krampachtig elkaar omhelzen en proberen troost te bieden. Wie beter dan ik weet wat zij nu doormaakt....

Donderdag had ik de kuismicrobe fel te pakken. Alle ramen, zowel binnen als buiten, kregen een beurt. Ook de glasgordijnen werden gewassen. Spijtig dat ik niet zo vaak bezoek krijg van die microbe!

's Avonds afscheid genomen van buurman in het mortuarium. Weer werden de wonden opengereten..

Vrijdag stofzuigen, dweilen, boodschappen doen in Oostkamp met de fiets en nadien een bezoekje brengen aan het kerkhof om te zien hoe het plekje van mijn ventje erbij ligt. Ja, er zal wat onkruid moeten verwijderd worden en nieuwe bloempjes geplant  worden tegen 1 november.

Vandaag, zaterdag, voelde ik het kriebelen. Zo'n mooi weertje, ik moest er eens uit met Laïs. Het strand van Zeebrugge leek me een mooi uitje. Vol goede moed reed ik er heen. We passeerden ons eerste huisje ter hoogte van Zwankendamme, het is te zeggen de plaats waar ons eerste huisje stond want alles heeft plaats moeten maken voor de uitbreiding van de haven en de industriezone. In een flits zag ik weer die eerste jaren van ons huwelijk voorbijtrekken....

Op het strand was het niet anders. Waar is de tijd gebleven van onze strandcabine, van onze wandelingen samen van Zeebrugge naar Blankenberge en terug, van de looptrainingen van mijn ventje van Loppem naar Zeebrugge, het douchen achteraf in het badengebouw, de ontbijten op het strand, mosselen koken, pannenkoeken bakken voor de strandcabine, de gigantische putten die Wilfried graafde voor de kinderen, de papieren bloemenwinkel, schelpjes rapen, mijn lieve vadertje, opa, die over onze kindjes waakte terwijl ik lag te zonnen, mijn rubberbootje, de wandelingen met de hondjes in de winter,.....Dit alles staat voor eeuwig in mijn geheugen gegrift...

Het strand van Zeebrugge. Zoveel herinneringen, zoveel vreugde, zoveel liefde en geluk...

Met Laïs heb ik vandaag de lange weg naar de zee gewandeld...Wij twee en met mijn lieve schat in mijn gedachten....

Foto's: klik op onderstaande link:

https://plus.google.com/photos/111537597760161112665/albums/5939132224640296689