en het leven gaat door....
Ja het is zover! Ik heb gisteren de kaap van de 65 overschreden! Niet dat dit een dag was om naar uit te kijken maar dit getal moet blijkbaar gevierd worden en dus liet ik mij dit welgevallen.
Geen groot verrassingsfeest waar ik niets van afweet, neen, dat moeten ze mij niet lappen. Mijn kinderen weten dat. Maar toch hebben ze me een super leuke dag bezorgd met als kers op de taart niet minder dan 78 verjaardagskaartjes van vrienden, buren en familie! En...er komen nog kaartjes heb ik uit goede bron vernomen! Mijn dochter heeft, achter mijn rug om, iedereen aangemaand een kaartje te sturen zodat ik zeker aan 65 kaartjes zou komen. En of het gelukt is!
Wat heb ik genoten van dit mooie gebaar. We hebben gisteren met ons drietjes, zoon, dochter en ikzelf, gelachen en geweend bij het lezen van al die kaartjes. Er staken hele gekke, mooie, ontroerende, vrolijke, grote, grappige, zelfgemaakte, muzikale en liefdevolle kaartjes en tekeningen bij. Iemand had zich zelfs vergist en een kaartje van "65 jaar getrouwd" uitgekozen. Ik zag de afzender deze morgen en ze vroeg "heb je mijn kaartje ontvangen?". Ik zei "ja, het was wel grappig" maar ze had het niet door en zei" mooi kaartje hé". Ik beaamde het want ik wou die lieve, oudere vriendin niet voor schut zetten....
Dan was er het kaartje van een collegaatje die mijn naam en adres met koeien van letters op de omslag had geschreven! Goed bedoeld zeker: iemand van 65 ziet niet meer zo goed? Ach dat was echt lachen geblazen! Bij sommige kaartjes kwamen we echt niet meer bij en gierden het uit! Zoals bij het kaartje van Myriam waar we de neus van de hond moesten aaien om deze te horen zingen! Hilarisch!
En er waren ook tranen....voor het gemis van mijn lieveling op deze bijzondere dag. En het gemis van vrienden waarvan hun naam niet meer op het kaartje staat: Jos, Liliane, Lieve..... Dat was confronterend ja.....
Maar dan was het weer lachen toen ik een foto wou van Icéa en mezelf samen op het kussen. Kim en Kenneth hebben gepiept, geblaft, gemiauwd en zo onnozel gedaan om Icéa in de lens te laten kijken en op het moment dat Kim afdrukte ging Icéa zo luid en met open gespreide muil aan het geeuwen, echt niet normaal! Toen we die foto bekeken, wel we hebben gegierd!!!! Precies of Icéa is luidkeels aan het zingen voor me!
Neen, neen, we zijn niet de ganse dag met die kaartjes bezig geweest hé. Ach neen, eerst trokken we met ons drietjes richting Van Der Valk voor een heerlijk ontbijtbuffet met een glaasje bubbels. Daar moest ik een heuse puzzel maken om te weten welke geschenken ik zou krijgen! De regen kon ons op dit moment niet deren want toen we voldaan buiten kwamen was het droog en we besloten dan maar eerst een bezoekje aan het kerkhof te brengen. Een gevoel van rust kwam over ons na dit kuieren tussen de graven van geliefden.
Icéa werd opgehaald om ons de rest van de dag te vergezellen in het mooie, romantische Brugge. Helaas met paraplu!
Ons doel was een wandeling op de Vesten en dan een boottochtje op de Reitjes. De toerist uithangen hé! De wandeling, daar zijn we mee gestart maar niet helemaal afgemaakt wegens te veel regen en het boottochtje viel volledig in het water! Opwarmen deden we met een lekkere koffie en chocomelk. Daarna trokken we naar het mooie Begijnhof voor nog meer gekke foto's....
We sloten deze mooie, gezellige, liefdevolle dag hier thuis af met een Oosterse currysoep, een receptje van Pascale Naessens, waar we helemaal hot van werden!
Het was een mooie dag. Ik heb er enorm van genoten samen met mijn kinderen die speciaal voor mij een dagje vrij hebben genomen en me dan nog overladen hebben met leuke geschenken. Bedankt Kim en Kenneth voor deze leuke dag samen en voor de prachtige verrassingen!
Maar de apotheose moet nog komen. Ik trakteer mijn kinderen in juni met een reisje! Dan nemen we met z'n vieren het vliegtuig richting Nice voor een midweek in de zon! We kijken er allen al reikhalzend naar uit!
Bedankt iedereen voor de kaartjes en de kadootjes en smsjes en vooral voor de warme wensen!
En...blijf mijn avonturen hier volgen!