Meikensbospad in Tielt

Vandaag was het weerom een prachtige, zonnige herfstdag en na wat huishoudelijke taken begon het zo te kriebelen dat ik besloot om een mooie wandeling te maken met Icéa.

Deze keer kozen we voor een totaal nieuw parcours. Het Meikensbospad in Tielt. Collega Viviane had onlangs zo vol vuur verteld over de Poelberg in Tielt dat ze mij nieuwsgierig maakte...

Het was even rijden met de wagen maar het was de moeite toen we daar op de Poelberg parkeerden! De Poelberg is maar 45 meter hoog en de klim naar de top is niet meer dan 300 m lang. Maar wel heel steil: 7,3% en het laatste stuk zelfs 10%! Voor een fietser best wel lastig!

Maar wij beklommen de berg met de wagen en daalden direct te voet naar beneden richting de Meikensbossen.

Het was een zalige wandeling in een prachtig stukje natuurgebied. We wandelden er helemaal alleen, zalig!

Na het bos kwamen we voorbij de Poelbergmolen. Het panoramisch uitzicht is hier gewoonweg prachtig!

Het was een korte wandeling. Amper 5 km maar wel heel mooi en afwisselend. En ik denk niet dat ik er ooit met Wilfried was want ik heb het niet herkend. Dat neemt niet weg dat hij gans de tijd in mijn gedachten was. Wat zou hij hier ook van genoten hebben.

Voor Icéa was het de max. Ik liet haar loslopen in het bos en ze heeft zich voorbeeldig gedragen!

Spijtig genoeg was het gloednieuwe bezoekerscentrum, dat een voormalig klooster en schooltje was, gesloten.

Reden om er nog eens opnieuw langs te gaan!

Na de tocht reden we dus met honger naar huis want geen pannenkoeken stop deze keer. Maar geen nood, er stond een gerechtje van "Pascale" op het menu. Na amper 10 minuten voorbereiding zat de schotel al in de oven! Het was heel lekker!

Benieuwd naar de foto's van de wandeling en van de ovenschotel? Klik dan hier op de link: https://plus.google.com/photos/111537597760161112665/albums/6213350230703859281