en het leven gaat door....
Dinsdag 4 april stond met stip genoteerd in de agenda van Sonja, Marc, Karin, Luc en mezelf want op die dag reisden we met de trein naar Lier!
Het was vroeg opstaan en vroeg vertrekken want we wilden de dag optimaal gaan gebruiken. Voor Sonja en Marc was het de eerste keer dat ze met ons meereisden en volgens Sonja voelde het aan als een echte schoolreis!
Het was nog fris wanneer het viertal mij om 6u50 oppikte maar het beloofde een zonnige lentedag te worden en mijn 4 vrienden waren in opperbeste stemming en vol verwachting naar wat er allemaal te zien en te doen zou zijn.
Traditiegetrouw stapten we de trein op met een warme koffie en versgebakken croissants en voor we het goed en wel beseften stonden we al buiten in het zonnetje voor het station van Lier, onze eindbestemming! Oh, wat hadden we er zin in! Na even zoeken hadden we ons eerste knooppunt gevonden van de 12,5 km lange route die we zouden gaan volgen.
"Oh, ah, mooi, waw", volgden elkaar op. Zo mooi vonden we de stad al en de route bracht ons langs schitterende natuurgebieden rondom Lier. Het zonnetje deed zijn best, niet alleen voor ons maar ook voor de vele fietsers die ons kruisten onderweg.
Na een uurtje stappen arriveerden we aan taverne 't Oud Lier waar het zonnige terras ons uitnodigde om even te verpozen. We kozen unaniem voor het alom geprezen Liers Vlaaike maar helaas, de bakker had de vlaaikes nog niet geleverd! Dan maar een koffie met heel veel slagroom en gesterkt trokken we weer op pad in de ongerepte natuur via kleine paadjes door de Steenbeemden, een paradijs voor vogelliefhebbers. Gelukkig was Icéa niet mee als vogelliefhebber!!!
Via een heidegebied, langs bossen en vijvers kwamen we terecht op de dijken van de kleine Nete. Ondertussen begon onze maag te knorren want de enige taverne die we nog tegenkwamen op onze route bleek dicht. Gelukkig hadden we een noodrantsoen bij onder de vorm van nootjes, bessen en maïskoeken. Na het eten van dit "lekkers" kwamen we er even bovenop en konden we onze tocht verder zetten tot aan, ja opnieuw, taverne 't Oud Lier waar we voor de tweede keer passeerden. Hongerig ploften we neer op het terras in de zon tussen de vele fietsers die hier ook een plekje hadden gevonden. Na het eten van een "ferm" slaatje met scampi of geitenkaas en warme broodjes in de zon waren we een beetje loom en we raakten met moeite recht uit onze stoel. Ja, de leeftijd begint sommigen onder ons parten te spelen. Drie van ons kwamen krakend en steunend recht: Karin met haar rugprobleem, Marc met zijn pijnlijke heup en ikzelf met mijn kapotte knieën! Man, man, man, je had dit moeten zien. Het duurde minuten eer we alle drie weer goed op gang kwamen. Sonja en Luc mankeerden niets (of ze lieten in ieder geval niets merken) en trokken gezwind het voortouw voor de resterende km richting stadscentrum.
Daar ontwaarden we de prachtige Zimmertoren, wandelden we door het mooie begijnhof, genoten we van een zonnig terras (waar we nog moeilijker uit onze stoelen kwamen) en vervolgden de wandeling via de vesten tot aan het station van Lier waar we bijna onmiddellijk de trein huiswaarts konden nemen.
Ja, het was een prachtige dag met heel fijne vrienden. Ik heb er enorm van genoten en ik kijk al met spanning en verwachting uit naar onze volgende "schoolreis"!
Bedankt Sonja, Karin, Marc en Luc voor het leuke en aangename gezelschap!
Klik hieronder voor de foto's!