en het leven gaat door....
Het is al weer een heel tijdje geleden dat er updates werden gedaan aan mijn website. Maar ach, de afgelopen maanden ging ik door een emotioneel
dal en had ik echt geen zin om ook maar iets neer te pennen.
In november werd ik geopereerd aan mijn schouder. Er werden 3 pezen gehecht. Ik sukkelde al een tijdje met vreselijke pijnen, het kon echt
zo niet verder.
Voor mijn operatie kreeg ik ook weer pijn in mijn knie. Dit werd zo erg dat ik amper nog kon stappen.
Ik zat dus weken aan huis gekluisterd tijdens de revalidatie van mijn schouder en gans die toestand duwde me de dieperik in. Ik zag het even
niet meer zitten.
Gelukkig stonden tijdens deze donkere periode heel wat vrienden, buren en familie voor me klaar met een helpende hand.
Wat heb ik mijn liefste erg gemist. Hij zou me zo verzorgd en verwend hebben....
Het was ook de tijd van Kerstmis en Nieuwjaar. Voor de 3de keer zonder mijn ventje!
Kerstavond kwamen de kinderen met de armen volgeladen met pakjes. Het werd nog een leuke, warme, liefdevolle en gezellige avond.
Oudejaarsavond zou ik normaal weer vrijwilligerswerk gedaan hebben maar ik kon niet met mijn geopereerde schouder. Ik zou die avond alleen doorbrengen met mijn hondje maar ik werd onverwacht uitgenodigd bij vrienden Joris en zijn dochter Nele. Claire, de vrouw van Joris was nog maar een paar weken geleden overleden. Het was een heel emotionele avond maar ik was toch tevreden dat ik er heen was gegaan om hen wat te steunen in hun grote verdriet.
Nieuwjaarsdag heb ik samen met mijn maatje Sonja deelgenomen aan de Katertocht in Torhout. We kozen voor de kortste afstand want het was toch een pijnlijke ervaring met mijn knie. Nadien was ik bij Sonja en Marc uitgenodigd voor een kaasschotel. Het was een fijne en gezellige eerste dag van het jaar 2015.
En zo gaan de dagen voorbij en zijn we al een stuk in het nieuwe jaar!
Maar ik blijf niet bij de pakken zitten en ondertussen gaat het al weer stukken beter met me.
Mijn schouder geneest goed en mijn knie, tja, dat komt helaas niet meer goed.
Ik probeer mijn knie te ontzien door mijn brace te dragen, te fietsen op de hometrainer, er ijs op te leggen, spierversterkende oefeningen te doen en voorzichtig te stappen.
Ik hoop dat de gelspuitjes die ik nu krijg weer zullen werken en dat een nieuwe knie nog even uitgesteld kan worden.
Mijn plannen om in augustus aan de Heuvelland Wandelvierdaagse deel te nemen heb ik mogen opbergen. Met heel veel spijt in het hart. Ik keek daar zo naar uit!
Nu begin ik het wandelen stilaan terug op te bouwen maar het gaat niet meer zo vlot. Die brace heb ik echt nodig maar daarmee wandelen is zo vermoeiend en toch ook pijnlijk. Ik haat dit allemaal! Ik zou zo graag weer vlot en pijnloos grote wandelingen kunnen stappen.
Voor Icéa was het ook een minder leuke periode. Het baasje kon niet meer met haar spelen, niet meer wandelen, geen hondenschool meer....Gelukkig dat buurman Patrick er was en is om bijna dagelijks grote wandelingen met haar te maken.
De laatste weken hebben we de draad van ons dagelijkse leven weer opgepakt. We zijn al een paar keer naar zee geweest, naar het park van
Loppem, naar de Sint-Pietersplas en naar de losloopweide. En de lessen in de hondenschool hebben we ook hervat. En zondag laatsleden namen we weer deel aan een heuse wandeltocht in Knokke. Al heb ik goed afgezien tijdens die 11,5 km.
En er komen ook nieuwe hobby's bij voor mij en Icéa! We hebben ons ingeschreven voor lessen flyball aan de Sint-Pietersplas en die beginnen
zaterdag al. https://tfc-flyball.be/index.html
En in februari nemen we deel aan een jachtcursus in Merkem samen met Sophie en Noble of Neige. https://www.jacorion.be/
Ik kijk er al naar uit om deze nieuwe hondensporten te ontdekken en nieuwe mensen te leren kennen.
Hier enkele fotoreportages van de activiteiten en uitstapjes van de laatste weken tijdens mijn revalidatie van mijn schouder.