Dagtocht met de koets en de mennersclub
18-08-2019 20:11
Dagtocht met de koets met de mennersclub Camargue!
Op zondag 18 augustus was ik uitgenodigd door mijn lieve vrienden Chris en Marcel voor een dagtocht met de koets! Een activiteit van de menners vereniging Camargue. Ik mocht vooral mee om Chris te helpen met de quizvragen want ze wou persé de wisselbeker winnen! Grapje hoor!
Het weer viel prima mee: niet te warm, niet te koud, droog, af en toe wat zon en wat wind!
Ik werd omstreeks 9u45 verwacht ten huize Regine en Fernand, de organisators van de tocht, in Snellegem.
Toen ik de weide opreed zag ik al heel wat bedrijvigheid. De menners en hun grooms waren druk in de weer om de paarden in te spannen.
Zo ook Chris en Marcel die hun handen vol hadden met Chanapan en Banjo! Deze laatste probeerde even aan hun aandacht te ontsnappen en koos het hazenpad richting weidse natuur! Gelukkig waren er daar een paar sterke handen aanwezig om hem tegen te houden!
Chanapan en Banjo zijn Mérens Paarden, genoemd “DE ZWARTE PRINS VAN ARIÈGE”
“De Mérens (ook wel Ariégeois) is een klein zwart paard afkomstig uit de Franse Pyreneeën, vlakbij de Spaanse grens. Het is een paard met een stokmaat van gemiddeld 1.45 tot 1.55 meter. Met zijn diepzwarte kleur, stevige bouw, volle manen en weelderige staart is het een prachtig paard om te zien. Daarnaast heeft de ros een prettig karakter, wat hem het perfecte recreatiepaard voor grote kinderen en volwassenen maakt. De Mérens is robuust, veelzijdig en eenvoudig in de omgang.”
Maar voor we vertrokken moesten we eerst de eerste vraag van de quiz oplossen. Er diende een stukje Grote Routepad afgestapt te worden waarbij de tijd diende opgenomen te worden
6 koetsen, allen tweespan, trokken op pad! Ik nam achteraan plaats in “onze” koets naast Chris en foxterriër Pippa. Marcel had de teugels stevig in handen en naast hem zat Eddy. Na een poosje stappen gingen de paarden over in draf en voor ik het goed en wel besefte trokken we door een prachtig privé bos, zo mooi! Ik probeerde zo goed en zo kwaad als het mogelijk was foto’s en filmpjes te nemen. Dat was niet altijd even gemakkelijk op het hobbelige parcours waarbij de slijkspetters ons bijwijlen rond de oren vlogen!
Na het privé bosje reden we verder in gekend gebied richting mijn thuishaven, Loppem waar we in Kijkboerderij De Pierlapont uitgebreid mochten aperitieven met alles erop en eraan. Daar werden ons 3 werktuigen van in de oudheid voorgelegd. Aan ons om te raden waarvoor ze dienden! Een quizvraag die heel erg moeilijk was!
Na deze aangename tussenstop reden we weer verder naar Het Roodhof voor het middagmaal. Daar kregen we een heel lekkere warme maaltijd voorgeschoteld. Er was tijd om gezellig bij te praten en nog meer quiz vragen op te lossen.
Daarna kregen we weer een prachtig stukje natuur en privé paden voorgeschoteld! Zo dicht bij huis en toch voor mij onbekend terrein! We reden ook even door mijn eigen woonwijk. Leuk om dit eens vanuit een ander perspectief te zien!
Op het einde van de rit reden we ook nog even door een mooi moerasgebied, privé natuurlijk! En voor ik het wel en goed besefte kwamen al weer aan op ons eindpunt! De paarden werden uitgespannen, ze kregen te eten en te drinken, de koetsen werden op de aanhangwagens geladen en ondertussen mocht ik even met Pippa wandelen.
Neen, het feestje was nog niet gedaan want we werden allen uitgenodigd door de gastvrouw en gastheer om plaats te nemen rond het gezellige kampvuur! Daar werden we allen weer verwend met lekkere hapjes en drankjes gevolgd door een smakelijke pizza. Daar dienden we ook nog de laatste praktische proef af te leggen van de quiz.
En dan kwam het moment suprème: de uitslagen van de quiz! Tot mijn grote verbazing behaalde ik de tweede plaats! En nog een grotere verrassing: Chris won de quiz en mocht de wisselbeker mee naar huis nemen! Van een geslaagde dag gesproken!
Via deze weg wil ik iedereen bedanken omdat ik er bij mocht zijn! Ik heb echt genoten van de rit en van al die mooie en vriendelijke leden van de mennersclub! En alles was tot in de puntjes verzorgd!
Een beetje moe, voldaan en met hier en daar een paar blauwe plekken van het gehots in de koets reed ik huiswaarts waar mijn hondje Icéa me vol ongeduld stond op te wachten!
Het was een topdagje!